بررسی آزمایشگاهی اثر خود تمیزکنندگی بتن ساخته شده با ماسه بادی و tio2

 مقدمه

 دی اکسید تیتانیوم یک ماده ارزان، فاقد سمیت و جامد میباشد که کاربردهای زیادی در صنعت غذایی، دارویی، معماری، صنایع رنگ سازی، کاشی سازی داشته و همچنین در پوشش دیوارها نیز مورد استفاده قرار میگیرد. عملکرد تجزیه آسان مواد به کمک نور خورشید (اثر فتوکاتالیزوری) این ماده قابل توجه است. اضافه شدن این ماده به مصالح باعث شده که تمیز کردن این مواد بدون هیچگونه هزینهای انجام شود. این مسئله بخصوص در مورد بناهای ماندگار اهمیت بیشتری پیدا میکند. پژوهشهای زیادی در مورد تجزیه مواد مختلف به کمک دی اکسید تیتانیوم در بتن انجام و به چاپ رسیده است و ثابت شده که همراه شدن یک سری مواد فلزی و غیر فلزی به دی اکسید تیتانیوم باعث افزایش فعالیت کاتالیزوری در تجزیه آلودگیها شده است. به عنوان مثال اضافه شدن یک درصد نقره به دی اکسید تیتانیوم و استفاده در بتن باعث تمیز شدن آن در هنگام قرار گرفتن در برابر نور خورشید و عدم رشد خزه بر روی آن شده است. 

دی اکسید تیتانیوم، یک ترکیب طبیعی است که میتواند آلایندههای گازی با حضور نور خورشید را تجزیه کند. استفاده از دی اکسید تیتانیوم در کف خیابان و پیاده رو میتواند به حذف آلایندههای انتشار شده در نزدیکی وسایل نقلیه در خیابانها  اثربخشی خود را از دست دهد. هنگامی ، کمک کند. با این حال، پوشش سطح روسازی سنتی ممکن است به علت سایش سطح که دی اکسید تیتانیوم به آسفالت نفوذپذیر اعمال شود، دو منفعت و مزیت پایدار در یک ماده فراهم میشود.  با توجه به اینکه امروزه استفاده از بتن با مقاومت و اثر خودتمیز کنندگی بالا در بسیاری از سازهها که در معرض آلودگیهای مختلف قرار دارند مورد توجه مهندسین طراح بوده، لذا ساخت بتنی که دارای این معیارها باشد و از طرفی بتوان از بکار بردن مواد افزودنی گران قیمت در ساخت آن نیز اجتناب نمود واجد اهمیت میباشد. یکی از مصالحی که در استان بوشهر و خصوصاً شهر عالیشهر به وفور یافت می شود، ماسه بادی میباشد. در این پژوهش ساخت بتن با ابعاد استاندارد و عیارهای مختلف و تأثیر افزودن دی اکسید تیتانیوم و ماسه بادی با درصدهای مختلف به جای سیمان و ماسه معمولی، جهت بهبود اثر خودتمیز کنندگی مورد تحقیق قرار میگیرد.